Emma van Angelbeek:
Gedichtjes
Zonder uitgever; Salatiga, 1911
81 pagina's

Ten geleide
Een treurig gedicht, en ook nog eens autobiografisch. Emma verloor veel dierbaren. Onder hen was haar eerstgeboren dochterje, Margootje.

Een Plekje

Ik weet op aard 'n plekje
Bedekt met 'n steen,
Een ijzeren hekje,
Is er omheen!

Daar lggen m'n dooden,
Rustig alleen,
Hun zeilen vloden,
Ten Hemel heen!

En bloemen ook bloeien,
Er om hun graf,
En rozen die groeien,
En vallen weer af!

Ik weet op aard 'n plekje,
Dat 'k nooit vergeet,
Een ijzeren hekje,
Is er om gesmeed!

(pag. 91)