Karin Ottenhoff:
Avondrood
Uit: Bersama/Samen

Ten geleide
'Semarang het wachtwoord' en daarmee gaat de deur open tot nog even de wereld van weleer, een toegangspoort voor twee.

Avondrood

Hij monstert de zonnige theezaal,
draalt als aangewaaid tussen
grijs schuim langs de vloedlijn,
zijgt haast op de tast naast haar neer:
Semarang het wachtwoord.

Voortaan zal hij naar haar uitzien,
zitten ze zij aan zij,
van lieverlee veelt zij zijn hand
op haar schouder, haar hals
bij het opstaan.

Juist zijn haar kinderen
hieraan gewend met een glimlach
of ze hangt aan de lijn,
eist haar plaats in hun huis
met de feestdagen - nu.

Bezorgd komen zij,
schikken haar in hun auto;
bij thuiskomst zucht zij als terloops:
o, weet je wie dood is,
de man uit Semarang.

(pag. 34)