Karin Ottenhoff:
Zuidzee
Uit Zeespiegel,1995

Ten geleide
De zee is een centraal motief is deze bundel. Niet 'voortklotsend in eindeloze deining', maar toegang biedend tot een ander leven.

Zuidzee

Naar open zee zijn wij ontsnapt
aan het zwaar dampend land
Mijn longen zwellen in wijd blauw.

Het vlinderzeil staag aangeblazen
hurken we neer, hand aan het want,
blootsvoets in evenwicht.

Beweging versmelt mens en prauw
die sissend op de deining rijdt,
wijd opwiekt van de diepte.

(zonder paginering)